Velsigning

(Foto: Arve Kjell Uthaug)

VELSIGNA vere du du i by! Velsigna vere du paa land!

VELSIGNA barnet i ditt fang! Velsigna avlen av di jord! Velsigna buskapen du el. Velsigna kalv og lamb og kid!

VELSIGNA hjaa deg korg og trog!

VELSIGNA ver naar du kjem inn! Velsigna ver naar du gjeng ut!

Denne velsigninga er henta frå 5. Mosebok kapittel 28, der Israelsfolket får høyra frå Moses at kvar velsigning han nemner, skal nå dei og ta dei att så sant dei vil lytta til Herren, deira Gud. Eg har valt å bruka teksten slik han er omsett i den såkalla Fyrebilsbibelen frå 1921. Kommentarar til eit par av orda kan gjerne vera på sin plass. El er presensform av verbet å ala. Kid er uttalt med stum d og med kj-lyd i starten. I dag er skrivemåten kje. Kid er eit lånord med tur-retur-billett. Først vandra det frå norrønt til engelsk. Der vart det brukt om geitungar, men etter kvart òg om menneskeborn. Denne siste bruken har dei siste åra glidd inn i norsk som kid og kidsa. Trog eller trau er i dei siste bibelutgåvene omsett med bakstetrau.