 |
| Kain slår i hel Abel, slik Gustave Doré såg det. |
Det er Ervin Kohn, talsmann for det mosaiske trussamfunnet, som seier dette til avisa Vårt Land (5.4.19). Og det er ikkje så vanskeleg å forstå han. Mandal kommune hadde nemleg kome på å kalla ei gate opp etter Marta Steinsvik (1877-1950), som voks opp der i byen. Steinsvik var visseleg ein samansett person, og ei kvinne med ei spennande livshistorie. Ho var feminist, teologistudent og målkvinne. Ho var egyptolog og antroposof. Dessutan var ho først sambuar, så gift med og deretter skilt frå bladmannen Rasmus Steinsvik. Psykiateren Johan Scharffenberg diagnostiserte henne som sinnssjuk. Men Marta Steinsvik var òg agitator av den sterkt antijødiske og antikatolske sorten.
Det er denne antisemittismen som får Kohn til å bruka uttrykket "kainsmerke", og tydelegvis då i den meininga som finst i ordbøkene: eit merke som stemplar nokon som forbrytar, og i dette tilfellet var det altså folket i Mandal by som kunne få eit slikt stempel.
Men i den dramatiske bibelforteljinga, som er opphavet til alt vi veit om Kain, er merket gitt for å verna Kain. Etter at Kain slo i hel bror sin Abel, konfronterte Gud han med at "blodet til bror din ropar til meg frå jorda". Og Gud forbanna Kain. Men dette var ikkje alt, ifølgje 1. Mosebok:
Då sa Kain til Herren: «Skulda mi er for tung å bera. Sjå, i dag driv du meg bort frå landet. Eg må gøyma meg for deg. Fredlaus og flyktning blir eg på jorda, og den som finn meg, kan slå meg i hel.» Men Herren sa til han: «Nei! Slår nokon Kain i hel, skal det hemnast sju gonger.» Og Herren sette eit merke på Kain så ingen som møtte han, skulle drepa han. Så drog Kain bort frå Herren og busette seg i landet Nod, austafor Eden.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar