Kule ord (3): nedsig

Neppe opphavet til ordet "nedsig", men likevel. 
(Foto: gaywash, Wikimedia Commons) 

Nye ord i ungdomsspråket handlar ofte om lån frå engelsk. Artig er det derfor når eit umiskjenneleg norsk ord snik seg inn. Ordet «nedsig» blir brukt og forstått av i alle fall ein del unge menneske i Nordhordland. Slik eg har oppfatta det, karakteriserer det noko som er kjipt, ei dårleg stemning, ein nedtur. Dei mest interessante treffa eg har funne via google, er på urbandictionary og humorbloggen nedsig.no. Begge stadene blir det hevda at dette er eit bergensuttrykk. Den beste, og i alle fall mest velformulerte definisjonen så langt har eg likevel fått frå Ruben Sæle (som gjennom jobben sin har kontakt med mange unge menneske). Han høyrer ordet stadig vekk:

Eg har tolka det som omtrent eit synonym til «nedtur» som eg har inntrykk av er brukt av vaksne folk og. Det kan og vera noko skuffande. I det heile forstår eg «nedsig» som eit ganske prosessuelt ord som skildrar ei stemning eller oppleving som går frå noko greitt eller flott til noko negativt. «Vi hadde det kjekt, men så skjedde det og det. Det var nedsig».

Innhaldet i ordet ser vi altså ganske godt konturane av. Men kva kjem det eigentleg av? Er det eit nytt ord, eller har det eksistert lenge som slanguttrykk for noko kjipt, for ein «nedtur»? Er dette, slik eg har inntrykk av, først og fremst ungdomsspråk, og lite kjent av middelaldrande og gamle? Kor utbreidd og kjent er uttrykket i Bergen og Nordhordland, og er det også brukt andre stader i landet? Her er det med mange ord mange spørsmål.